Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Program ma na celu zmianę skazanego i zapobieganie popełnianiu przez niego kolejnych przestępstw. Łączy w sobie readaptację społeczną i zawodową, gdyż zarówno praca zawodowa oraz życie społeczne nieustannie przenikają się w życiu każdego człowieka. Poprawa sytuacji skazanych w tym zakresie wymaga kompleksowych, odpowiednio ukierunkowanych działań, obejmujących wsparcie psychologiczne, a także aktywność społeczną i zawodową.

W ramach programu realizowane są zajęcia w oparciu o opracowane konspekty i materiały. Osadzeni uczestniczyli w trzech zajęciach z wychowawcą i psychologiem z zakresu readaptacji społecznej, wzmacniających psychologiczne funkcjonowanie człowieka, poprawiających zdolności komunikacyjne, ukierunkowanych na kształtowanie osobowości, motywację w różnych sferach życia, wyznaczanie i realizowanie celów, lepsze poznanie siebie (czynniki osobowościowe), poczucie własnej wartości, podniesienia samooceny, itp.

Ponadto program zakłada readaptację zawodową, tj. działania resocjalizacyjne umożliwiające zdobycie nowych umiejętności i kwalifikacji, pomoc w odnalezieniu się na rynku pracy, a także minimalizowanie stereotypów i uprzedzeń społecznych. Osadzeni w ramach zajęć spotykają się z doradcą zawodowym lub wychowawcą - 1 spotkanie 3h i realizują zagadnienia dotyczące tematu: „Tworzenia dokumentów aplikacyjnych. Autoprezentacja. Przygotowanie do rozmowy kwalifikacyjnej”. W ramach trwającej edycji i w ramach readaptacji zawodowej osadzeni uczestniczyli już w zajęciach z kuratorem nt. „Umiejętności poszukiwania pracy. Umiejętność poszukiwania pomocy i wsparcia.”, dzięki którym dowiedzieli się m.in. na jakie wsparcie i w jakich instytucjach mogą liczyć po opuszczeniu zakładu karnego, a także poznali możliwości i miejsca, gdzie można szukać wsparcia, kontynuować ewentualną terapię, czy podjąć leczenie.

Założono również działania resocjalizacyjne w ramach readaptacji społecznej, ukierunkowane na umiejętność budowania relacji z innymi ludźmi, zarówno w zakresie kontaktów z rodziną, przyjaciółmi, czy znajomymi, jak też bardziej ogólnie - funkcjonowania w społeczeństwie. Umiejętność odnalezienia się w społeczeństwie jest uwarunkowana w dużej mierze czynnikami osobowościowymi. Należy zatem zaznaczyć, iż obszar psychologiczny i obszary tematyczne zajęć - mają ogromny wpływ na funkcjonowanie człowieka w społeczności. W związku z tym w ramach każdej edycji programu realizowane są zajęcia z terapii zajęciowej, zajęć aktywizujących społecznie, a także działań o charakterze wolontarystycznym - minimum 2 spotkania, prowadzonych przez terapeutę zajęciowego, wychowawcę lub innego pracownika. Osadzeni w ramach terapii zajęciowej przygotowują kartki okolicznościowe, które będą adresowane i własnoręcznie wypisywane swoim rodzinom, bliskim. Program zakłada również przygotowywanie takich kartek dzieciom i młodzieży i dorosłym z różnych placówek wspierających, zrzeszających określone grupy społeczne/wiekowe (szpitale, domy dziecka, domy seniora, zakłady opiekuńczo - lecznicze z okazji różnych świat i okoliczności, np. Dzień Dziecka, Seniora, Boże Narodzenie, itp.) To doskonały element terapii, by po zakończonych zajęciach zastanowić się i własnoręcznie przygotować i napisać „kilka dobrych słów” np. do dziecka, seniora, podopiecznego jednego z ośrodków, ale również zredagować kartkę czy napisać list, bądź życzenia do swoich rodzin. Często słowo pisane ma inną wartość niż mówione, co również będzie miało wymiar terapeutyczny..

Na zakończenie programu wychowawca podsumowuje oraz informuje uczestników o możliwości uzyskania indywidualnego wsparcia po zakończeniu programu. Dzięki społecznemu i zawodowemu wsparciu specjalistów osadzeni są lepiej przygotowani do pracy podczas odbywania kary pozbawienia wolności, zarówno w ramach zatrudnienia wewnętrznego jak i zewnętrznego, a przede wszystkim do pracy poza murami zakładu, czyli na otwartym rynku pracy. Program przeciwdziała stereotypizacji osób skazanych oraz barierom społecznym i świadomościowym. Dzięki zaangażowaniu społecznemu i wolontarystycznemu osadzonych przeobrażeniu ulega również ich wizerunek, ponieważ jak nazwa programu wskazuje: „TACY SAMI- NIE MA ŚCIANY MIĘDZY NAMI” Wspieranie takich form działań na etapie odbywania kary pozbawienia wolności  znacząco wpływa na poczucie własnej wartości i odgrywanie ról społecznych i zawodowych przez osoby pozbawione wolności podczas pobytu w więzieniu oraz po wyjściu na wolność.

Osadzeni i prowadzący uzupełniają na początku, w trakcie trwania programu jak również na zakończenie ankiety oraz kwestionariusze PRETEST I POSTTEST, dzięki którym można dokonać ewaluacji i podsumowania programu. W wyniku przeprowadzonych programów należy stwierdzić, że przynosi on korzyści osadzonym poprzez zdobywaną w ramach programu wiedzę i umiejętności zarówno w ramach reintegracji społecznej i zawodowej na trzech płaszczyznach: psychologicznej/ osobowościowej, społecznej/ kompetencje społecznej i zawodowej/ kompetencje zawodowe.

Tekst: prowadzący program st. szer. Artur Klimuk
Zdjęcia: mł. chor. Wioleta Grabiak