Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Program readaptacji społecznej pt. „Ja tato” przeznaczony był dla osadzonych, którzy są rodzicami lub opiekunkami dzieci. Podczas zajęć osadzeni nagrywali wiersze oraz bajki dla swoich pociech, a także malowali lub wyklejali ozdobnymi kamieniami obrazy, które mogli dać im z okazji Dnia Dziecka. Pokazali w ten sposób, że mimo pozbawienia wolności chcą brać czynny i wartościowy udział w ich życiu.

Postawy rodzicielskie mają bardzo duży wpływ na rozwój dziecka. Zbudowanie bezpiecznej i pełnej zaufania więzi opiera się na dobrym kontakcie, zaangażowaniu, wspieraniu, obecności fizycznej i emocjonalnej rodzica. Nieobecność ojca lub niewywiązywanie się przez niego ze swej roli stanowi dla dziecka krzywdę.

Dla budowania bliskiej więzi z dzieckiem ogromne znaczenie ma zadbanie o wspólnie spędzony czas i zaspokajanie potrzeb dziecka. Ojciec, który dobrze wypełnia swoją rolę w rodzinie, jest obecny w życiu dziecka, daje mu oparcie i poczucie stabilności. Słaby związek emocjonalny z ojcem jest uznawany za główną przyczynę nasilania się lęku u dzieci.

Rodzina zapewnia zaspokajanie potrzeb emocjonalnych, potrzeb intymnego współżycia, gwarantuje równowagę emocjonalną i zapobiega dezintegracji osobowości. Każdy człowiek odczuwa potrzebę doznawania różnych uczuć: sympatii, życzliwości, miłości, przywiązania, zaufania, ma także potrzebę okazywania tych uczuć innym. Skala tych potrzeb może być różna. Istnieją przy tym różnice w sposobie wyrażania uczuć, zależne od czynników kulturowych, jednakże sama potrzeba uczuć istnieje – i właśnie rodzina jest grupą, w której ta potrzeba może się realizować i być zaspokojona.

Służba Więzienna jest świadoma jak ważne znaczenie dla resocjalizacji ma kontakt z rodziną. Dlatego programy z zakresu integracji rodzin czy kształtowania umiejętności świadomego rodzicielstwa są jednymi z ważniejszych programów readaptacyjnych realizowanych przez kadrę penitencjarną.

tekst i zdjęcia ppor. A. Górny