Kolejna edycja programu APORT w Schronisku dla Zwierząt w Olsztynie
Cel wykonywania kary pozbawienia wolności:
„wzbudzanie w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego i tym samym powstrzymania się od powrotu do przestępstwa” (art. 67§1 kkw).
Dla osiągnięcia tych celów w jednostkach penitencjarnych prowadzi się zindywidualizowane oddziaływania wobec osadzonych m. in. programy readaptacyjne.
Program readaptacyjny APORT
Skazani wykonują prace porządkowe w boksach i na posesji schroniska, wyprowadzają psy na spacer, obserwują zajęcia prowadzone przez behawiorystę, pomagają w zabiegach pielęgnacyjnych.
Celem programu jest zwiększenie poczucia sprawstwa i poczucia własnej wartości osadzonych. Dzięki systematycznej pracy, która przynosi widoczne efekty, skazani budują zaufanie do siebie, swoich możliwości oraz przekonanie o własnej skuteczności. Pomaga im to w formułowaniu konstruktywnych celów życiowych, wzmacnia wytrwałość w ich osiąganiu. Obcowanie ze zwierzętami zwiększa poziom empatii i wrażliwość na potrzeby innych.
Zooterapia, dogoterapia.
Nie tylko w Polskich zakładach karnych, ale i na całym świecie zauważa się pozytywny wpływ opieki nad zwierzętami w procesie resoacjalizacji. Z badań naukowych przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych wynika, że u więźniów, którym zezwolono na opiekowanie się nad czworonogami, stopniowo zmniejszała się agresja, poczucie wyobcowania, izolacji od reszty społeczeństwa. Więźniowie czuli się bardziej odpowiedzialni i potrzebni. Kontakt osadzonego ze zwierzęciem przynosi mu radość i chęć do życia, stymuluje jego aktywność, podnosi poczucie własnej wartości, ułatwia nawiązywanie kontaktów towarzyskich, poprawia samopoczucie, zdrowie, odstresowuje, daje temat do rozmów.
Praca osadzonych w schronisku przynosi korzyści zarówno samym skazanym jak i czworonogom.
Tekst i zdjęcia: Zespół Prasowy Dyrektora AŚ w Olsztynie