W ramach projektu metodycznego "Złota rączka. Więźniowie przedszkolakom..." odbyło się spotkanie w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie oraz w Przedszkolu nr 112 w Warszawie.

W Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie odbył się wykład dla studentów, w którym uczestniczyli przedstawiciele Służby Więziennej -  dyrektor Aresztu Śledczego w Grójcu mjr Adam Piórkowski, wychowawcy st. szer. Bartosz Muszyński i kpr. Marek Pikulski.  Organizatorem spotkania był starszy wykładowca z Zakładu Psychopedagogiki Resocjalizacyjnej dr Hubert Iwanicki, który wraz z funkcjonariuszami opowiedzieli studentom o realizowanym przedsięwzięciu, a także jego efektach. Projekt metodyczny „Złota rączka…Więźniowie przedszkolakom” realizowany jest w Oddziale Zewnętrznym w Stawiszynie wspólnie z Zakładem Psychopedagogiki Resocjalizacyjnej APS.

Tytułowy projekt jest realizowany dzięki porozumieniu, jakie zostało podpisane między Akademią Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie a Aresztem Śledczym w Grójcu. Autorem i pomysłodawcą projektu jest dr Hubert Iwanicki. Jego podstawowym celem jest zintegrowanie społeczności izolowanej ze środowiskiem społecznym, a także propagowanie u osadzonych wartości sprzyjających postawom prospołecznym i zachęcanie ich do włączania się w różne formy działalności społeczno-użytecznej. Zdaniem autora projektu: „Jednym z podstawowych środków oddziaływania resocjalizacyjnego jest dostarczenie ludziom pozbawionym wolności społecznie użytecznej pracy. Dzięki niej możliwy jest rozwój aktywności społecznej więźniów, kształtują się u nich prawidłowe umiejętności i nawyki…, tworzą się określone wartości materialne. Poza tym praca społeczna redukuje monotonię i deprywację spowodowaną warunkami izolacji więziennej (jest sposobem na zagospodarowanie dziennego czasu skazanego). Aktywizuje również wewnętrznie więźnia, podnosząc przez to jego odporność na trudne sytuacje, łagodząc w konsekwencji subiektywne poczucie izolacji społecznej, rozładowuje nerwowo i poprawia samopoczucie. Przywraca także poczucie własnej wartości skazanego. Stwarza możliwość stania się lepszym, wartościowszym człowiekiem, daje zadowolenie z robienia czegoś pożytecznego, rozbudza zainteresowania, pogłębia umiejętności, podnosi kwalifikacje. Traktowana może być zatem z powodzeniem jako jeden z podstawowych celów resocjalizacji”. Zakłada się, iż niniejszy projekt właśnie do tego się przyczyni.

Skazani podjęli się naprawy oraz konserwacji m.in.: zabawek i konstruowali dekoracje dla przedszkola. Następnie oficjalnie przekazano na ręce dyrekcji Przedszkola nr 112 w Warszawie wytwory przygotowane przez skazanych.
Dzięki zarówno możliwości uczestniczenia w spotkaniu na Uczelni ze studentami, jak przede wszystkim poprzez udział w projekcie osadzeni mieli możliwość zdobycia nowego, cennego doświadczenia zarówno na poziomie społecznym, ale także psychologicznym. Przeobrażeniu bowiem ulega ich hierarchia wartości. Mogą docenić jak ważne w życiu są prawidłowe relacje międzyludzkie. Działalność społeczna, szczególnie na rzecz dzieci, stanowi doskonały dowód przemiany wewnętrznej oraz rozwoju osobistego. W projekcie dobrowolnie wzięli udział osadzeni pobierający naukę w filii CKU (przy Areszcie Śledczym w Warszawie Białołęce) w Oddziale Zewnętrznym w Stawiszynie w kwalifikacyjnym kursie zawodowym w kierunku stolarz, a dekoracje wykonywali w ramach szkolnych praktyk.

 

Tekst i zdjęcia: dr Hubert Iwanicki, st. szer. Bartosz Muszyński

Generuj pdf
Znajdź nas również na
Serwis Służby Więziennej