Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Z potrzeby serca

Od wielu lat w ten świąteczny czas pamiętamy o tych, którym trzeba pomóc, nie mogło być inaczej również w tym roku. Zanim w wigilię funkcjonariusze z ZK Herby i OZ Lubliniec wspólnie z rodziną rozpoczęli szykowanie świątecznej kolacji, odwiedzili dzieci z Placówki Opiekuńczo - Wychowawczej w Blachowni. Przybyli nie tylko z życzeniami, ale też przygotowali wiele niespodzianek. Każdy z 14 wychowanków otrzymał paczkę przeznaczoną wyłącznie dla niego, tak żeby pamiętali, że są wyjątkowi i ważni. Ale to nie wszystko – największy prezent był przeznaczony dla wszystkich. A co w nim było? Mnóstwo gier, które umilą wspólnie spędzany czas, ale również z pewnością będą stanowić okazję do budowania więzi i rozwijania się. W paczkach znalazły się słodycze, środki higieny, perfumy ale również inne drobiazgi. To wszystko mogło być zrealizowane dzięki hojności funkcjonariuszy obydwu jednostek, którzy wsparli akcję umożliwiając zakup prezentów. Dołączono również choinki, które z inicjatywy wychowawcy w ramach opracowanego programu resocjalizacyjnego, wykonały skazane z OZ Lubliniec.

„Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat” (J. Korczak)

Funkcjonariusze też dostali dary – najpiękniejsze na świecie … uśmiechy dzieci, a właściwie nastolatków i podziękowania, które zawiozą do jednostki. Trzy osoby, które miały zaszczyt przygotowywać tą akcję, a następnie brać udział w tym niezwykle wzruszającym wydarzeniu, z radością, ale również ze łzami w oczach wracały do swoich rodzin. W ich pamięci pozostaną te chwile, kiedy przy wspólnym stole rozmawiali z dziećmi w miejscu ich zamieszkania - były żarty, śmiech i opowieści o zainteresowaniach, problemach… Oczywiście nie obywało się bez wstępnych planów na dalszą współpracę i ustalaniu, w czym herbscy i lublinieccy więziennicy mogliby pomóc. Niesamowite w obdarowywaniu jest to, że za każdym razem daje taki sam ogrom szczęścia i radości darczyńcom. Ale to też smutek, bo dziecko powinno mieć rodzinę.

Opracowanie i zdjęcia: mjr Izabela Kapkowska