Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Kreatywność szansą na skuteczną resocjalizację

 „Teatr i resocjalizacja to dwie różne drogi prowadzące do tego samego celu, jakim jest próba odmiany ludzkiej tożsamości. Dwa różne wymiary kreowania człowieka. W pierwszym, choćby na chwilę, na krótki moment można zrzucić z siebie uniform codzienności i uśpić marzenia, w drugim można te marzenia obudzić zakładając uniform codzienności” ( M. Konopczyński). Dlatego też takie przedsięwzięcia artystyczne są stosowane, jako jedna z  form przekazu osobom pozbawionym wolności treści istotnych dla zmiany ich postawy .   

Profilaktyka i edukacja                                                                                                                                                                                                                                                                      

Spektakl pt. „ Więzy Krwi” zaprezentowany przez artystów Teatru Kurtyna ściśle wpisuje się w programy readaptacji społecznej skazanych prowadzone przez funkcjonariuszy Służby Więziennej.  Przedstawienie ma charakter wychowawczo – profilaktyczny i edukacyjny. Losy bohaterów sztuki prowokują do zadawania pytań o możliwość powstrzymania się młodych ludzi od inicjacji związanej z przemocą, środkami psychoaktywnymi i negacji norm współżycia społecznego. W ten niekonwencjonalny sposób promowane są postawy aprobujące abstynencję, aktywność w obliczu trudnych problemów, umiejętność rozpoznawania zagrożeń cywilizacyjnych, konieczność rozwijania umiejętności psychospołecznych i wiele innych ważnych w profilaktyce zachowań ryzykownych elementów. To jednak nie wszystko. Aktorzy, w bardzo przystępny sposób dla odbiorcy, zaprezentowali jak istotne jest rozwijanie zdolności do samorealizacji, umiejętności radzenia sobie z traumatycznymi doświadczeniami i panowania nad emocjami, co można określić edukacją zdrowotną. „Więzy Krwi” pokazują również jak istotne jest poszanowanie wartości uniwersalnych.  

Trwały ślad

Spektakl z pewnością w wielu widzach pozostawi trwały ślad, zmusi do przemyślenia dotychczasowego postępowania i takiej zmiany, która pozwoli po opuszczeniu murów więzienia prawidłowo wypełniać role społeczne i rodzinne. Analogia teatru do życia jest niewątpliwa. Można powiedzieć, że w każdej z tych dwóch płaszczyzn odgrywamy swoje role. Skierowanie uwagi osadzonych na sztukę pogłębia humanistyczną motywację zachowań, uaktywnia kreowanie twórczych i prospołecznych postaw i pokazuje, jak
w konstruktywny i akceptowany społecznie sposób można spędzać czas wolny.

opracowała: kpt.. Izabela Kapkowska
zdjęcia: mjr. Piotr Zasempa