Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Powszechnie znane są stwierdzenia, iż człowiek jest istotą społeczną, a rodzina jest jego podstawową i pierwotną grupą społeczną. Najgłębszy wpływ na człowieka, zarówno poprzez identyfikację jak i introjekcję, mają jego najbliżsi, jego rodzina pochodzenia, a później obok rodziców i rodzeństwa - partnerka, dzieci i sieć wsparcia wśród bliskich i przyjaciół. Naturalnym zatem celem oddziaływania penitencjarnego i terapeutycznego musi być pomoc w odbudowywaniu naderwanych więzi rodzinnych, a wręcz wspieranie procesu ich rozwoju. 

Rodzina stanowi z reguły najważniejsze i często jedyne oparcie dla osób z uzależnieniem. Aby trwać, istnieć i rozwijać się musi posiadać więź. Więź rodzinna jest szczególnym rodzajem więzi społecznej stanowiącej jedną z podstawowych zmiennych procesu resocjalizacji skazanych. Obszar ten wydaje się zwłaszcza kluczowy w pracy z osadzonymi w oddziale terapeutycznym dla uzależnionych, u których często motywacją do zmiany jest właśnie rodzina i bliscy. 

Program resocjalizacyjny „Nie jestem latarnikiem” realizowany w oddziale terapetuycznym dla uzależnionych od innych niż alkohol substancji psychoaktywnych w Zakładzie Karnym w Brzegu ma za zadanie wzmocnić więzi łączące skazanego oraz jego bliskich w tym trudnym dla osadzonych i ich rodzin czasie świątecznym, gdy brak osób bliskich jest nad wyraz dotkliwy i ukazujący wprost konsekwencje uzależnienia. Dlatego organizowane w ramach programu spotkania rodzinne są tak ważne. Dostępność psychoterapeutów i psychologów tutejszego oddziału podczas spotkania może być dla osób bliskich urealnieniem zmiany, która zachodzi w skazanych, co dodaje im wiary na lepszą przyszłość. Zorganizowane spotkania rodzinne dają szansę budowania oraz rozwoju. 

Kolejne w tym roku takie spotkanie odbyło się w brzeskiej jednostce penitencjarnej w dniu 6 grudnia. Grupa uczestniczących w procesie leczenia osadzonych ponownie pokazała, że skazani w ramach pracy nad sobą starają się nie być latarnikiem” i uczyć się na nowo dbania o relacje z bliskimi. 

Tekst: st. szer. Ewelina Jałowiec
Zdjęcia: kpt. Izabela Bator