Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

10 marca 1944 roku w Chełmie Niemcy rozstrzelali 36 Polaków, w większości członków oddziału dyspozycyjnego Kierownictwa Dywersji Inspektoratu Rejonowego Armii Krajowej „Chełm”, którzy po dekonspiracji byli przetrzymywani na Zamku Lubelskim. Mord stanowił niemiecki odwet za akcję żołnierzy Armii Krajowej z placówki Pawłów pod Maryninem (na trasie Chełm-Lublin) zorganizowaną 7 marca 1944 roku w Maryninie koło Siedliszcza przez żołnierzy placówki Pawłów Obwodu Chełm AK, podczas której zostało zabitych dwóch niemieckich oficerów SS. 9 marca 1944 r. więźniów z Zamku Lubelskiego przetransportowano do więzienia w Chełmie. 10 marca 1944 roku przed południem Niemcy przewieźli więźniów ciężarówkami na miejsce kaźni, na plac zwany Targowica, gdzie zorganizowano pokazową egzekucję w obecności spędzonych mieszkańców Chełma i przyjezdnych na cotygodniowy targ. Skazańców rozstrzelano pod pobliskim murem cmentarnym. Po oddaniu strzałów przez niemiecki pluton egzekucyjny jego dowódca dobijał leżących strzałem z pistoletu w głowę. Ciała rozstrzelanych pogrzebano we wspólnej mogile w południowo-wschodniej części cmentarza przy ul. Lwowskiej. Była to największa publiczna egzekucja w okupowanym Chełmie podczas II wojny światowej.

Uroczystości rozpoczęły się Mszą Świętą w parafii pw. Rozesłania św. Apostołów. Po Mszy Świętej przedstawiciele parlamentarzystów, władz miasta, województwa, instytucji, służb mundurowych, kombatantów złożyli wieńce w miejscu straceń przy ul. Armii Krajowej, gdzie znajduje się tablica poświęcona pomordowanym. Służbę Więzienną podczas uroczystości reprezentował Dyrektor Zakładu Karnego w Chełmie ppłk Dariusz Kossyk wraz z pocztem sztandarowym.

Tekst: por. Paweł Kosiorek

Foto: kpr. Aleksandra Mielniczuk