Ochrona społeczeństwa
Humanitarne i praworządne traktowanie osób pozbawionych wolności
Resocjalizacja skazanych

Głównym zadaniem Służby Więziennej jest przede wszystkim ochrona społeczeństwa przed sprawcami przestępstw osadzanymi w zakładach karnych i aresztach śledczych na terenie całego kraju. Ale nasza codzienna służba to także zapewnienie w jednostkach penitencjarnych porządku i bezpieczeństwa. Zróżnicowane systemy ochrony, podejmowanie działań i przedsięwzięć ochronnych, prowadzenie czynności profilaktycznych to zadania realizowane przez nas funkcjonariuszy w toku codziennej służby. Rzetelność ich realizacji przekłada się na to, że podczas przekazywania sobie nawzajem służby/warty możemy powiedzieć „W jednostce panuje cisza i spokój, zdarzeń nie było”. Jednym ze sposobów na zapewnienie bezpieczeństwa w jednostkach penitencjarnych jest eliminowanie dróg przenikania środków odurzających poza mury jednostki. W tej kwestii poza sprzętem technicznym bezsprzeczny prym wiodą niezawodne psy służbowe i specjalne.

Wspólna służba- wspólna przygoda

Był 2015 rok kiedy rozpoczęli wspólna służbę. To osiem niezwykle intensywnych, ale i dobrych, ciekawych lat służby - wspomina Piotr przewodnik Nina - psa specjalnego w Zakładzie Karnym w Opolu Lubelskim. Przygoda Nina, w szeregach naszej formacji zaczęła się (jak każdego innego psa pełniącego służbę w SW) przejściem selekcji prowadzonej przez funkcjonariuszy z Ośrodka Szkolenia Przewodników i Tresury Psów Służbowych Służby Więziennej przy Zakładzie Karnym w Czarnem. Wyselekcjonowane pod względem predyspozycji psy rozwijają w dalszym etapie służby swoje umiejętności oraz nabywają dodatkowych niezbędnych cech użytkowych.

Szkolenie

Tresura zasadnicza, w której pies uczestniczy wraz ze swoim przewodnikiem trwa około czterech miesięcy. Szkolenie kończy się egzaminem tzw. oceny sprawności użytkowej. Ukończenie takiego szkolenia to w zasadzie dopiero początek pracy – podkreśla Piotr. Nino jest wyszkolony do wykrywania rożnego rodzaju środków odurzających i substancji psychotropowych. Jest energiczny, ma duży temperament, chwile zajęło mi jego okiełznanie. W zasadzie każdego dnia odbywa się tresura Nina. Ona w połączeniu z cierpliwością przekładają się na dobry kontakt z psa z przewodnikiem, a to z kolei na jego efektywna pracę węchowa oraz posłuszeństwo.

Codzienne obowiązki.

Pracy i zadań do realizacji nigdy nie brakuje. Kontrola paczek i korespondencji adresowanych do osadzonych, kontrola bagaży, kontrola osób ubiegających się o wejście na teren zakładu karnego czy pojazdów wjeżdżających na teren jednostki. Do tego kontrola pomieszczeń, cel mieszkalnych, miejsc w których osadzeni pracują – zarówno na terenie zakładu karnego jak i poza jego murami. Dzięki skrupulatnej realizacji zadań przez przewodnika wielokrotnie udało się udaremnić próby przeniknięcia na teren jednostki penitencjarnej substancji niedozwolonych. Przewodnik podkreśla, że wysokie umiejętności Nino przełożyły się także na ich współpracę z innymi służbami m.in. Policją. Często wspomagamy podejmowane przez nich działania – efekt to oczywiście ujawnienia narkotyków.

Nino to nie tylko mój towarzych w realizacji codziennych obowiązków służbowych. To przede wszystkim wierny przyjaciel, członek mojej rodziny, to po prostu „mój pies”. Po przejściu na „psią emeryturę” na pewno pozostanie ze mną.

Opracowanie i zdjęcia: Zespól Prasowy