Konstytucja 3 maja przekształcała państwo w monarchię konstytucyjną.Wprowadzała zasadę trójpodziału władzy, a wyrazicielem suwerennej woli narodu miał być dwuizbowy Sejm. Już w dwa dni po uchwaleniu Konstytucji, dzień 3 maja uznano za święto narodowe, które później z powodu niewoli państwa zostało na długi czas zawieszone. Dziś doceniamy i z szacunkiem wspominamy starania o wolność i niepodległość naszych przodków, którzy 232 lata temu dali zalążek suwerenności i demokracji, uchwalając w 1791 roku ustawę regulująca nowy porządek państwa.

232 lata temu uchwalono Konstytucję 3 maja 

Uchwalona 3 maja 1791 roku na Sejmie Czteroletnim ustawa regulująca ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów przeszła do historii jako Konstytucja 3 maja. Była to druga na świecie i pierwsza w Europie ustawa regulująca organizację władz państwowych, a także prawa i obowiązki obywateli. Zasadniczą zmianą było przekształcenie  Rzeczypospolitej w  monarchię konstytucyjną – która zachowywała stanową strukturę społeczeństwa, ale otwierała perspektywy dalszych przekształceń systemu państwowego. Ponadto przyjęto monteskiuszowski podział władz na prawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, a także zniesiono m.in. liberum veto, wolną elekcję i konfederację. 

Choć Konstytucja 3 maja obowiązywała jedynie przez nieco ponad rok, była wielkim osiągnięciem narodu polskiego, pragnącego  rozwoju politycznego i gospodarczego kraju oraz chcącego utrzymać niezależność i suwerenności państwową.

 

Zajęcia kulturalno-oświatowe - resocjalizacja w duchu patriotyzmu

Artykuł 102 pkt 6 kkw stanowi, że skazany ma prawo do korzystania z urządzeń i zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych, radia, telewizji, książek i prasy. 

W myśl powyższych założeń, krzewiąc postawę patriotyczną oraz edukację historyczną wśród osadzonych, kadra penitencjarna zaangażowała skazanych w przygotowanie okolicznościowej gazetki ściennej na temat Konstytucji 3 maja.

Zajęcia kulturalno-oświatowe pomijając pracę, utrzymywanie kontaktu z rodziną - są  jedną z istotnych metod resocjalizacyjnych. Ważnym czynnikiem w procesie wtórnej socjalizacji jest umiejętność ponownego zaadaptowania się człowieka w społeczeństwie. Oddziaływania korekcyjne w więzieniu  przybierają różne formy, jednak cel jest zawsze ten sam – nauczyć osobę pozbawioną wolności szacunku do prawa oraz żyć zgodnie z zasadami panującymi w społeczeństwie. Wszystko po to, by nie powrócił na drogę przestępstwa.

 

Opracowanie: sierż. Daniel Dąbrowski 

Generuj pdf
Znajdź nas również na
Serwis Służby Więziennej