Samobójstwo jest poważnym problemem zdrowotnym na całym świecie. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że usiłowanie samobójstwa zdarza się przeciętnie co trzy sekundy, a samobójstwo dokonane w przybliżeniu co minutę. Służba Więzienna przy zaangażowaniu każdego działu każdego dnia podejmuje szereg działań, by zminimalizować liczbę samobójstw wśród osób pozbawionych wolności.

Samobójstwo jest czynem autodestrukcyjnym. Ma na celu świadome unicestwienie własnego życia i w wielu przypadkach jest raczej świadomą rezygnacją z najwyższej wartości człowieka, jaką jest życie. Ludzie, którzy przejawiają tendencje samobójcze, znajdują się w sytuacji kryzysu, nie dostrzegają innej możliwości rozwiązania problemu jak tylko przez samobójstwo. Dostępne dane wskazują, iż więźniów jako grupę, charakteryzują wyższe wskaźniki samobójstw, w porównaniu do osób będących ich odpowiednikiem w ogólnej populacji. Zachowania autoagresywne wśród osób pozbawionych wolności ciągle stanowią poważny problem z kręgu patologii społecznej, wymagający wnikliwej oceny interdyscyplinarnej. Prowadzone dotychczas badania w tym zakresie wskazują, że zachowania autoagresywne u osób przebywających w warunkach izolacji penitencjarnej mogą być następstwem wielu różnorodnych przyczyn, w tym także związanych z przymusową izolacją.

W aresztach śledczych i więzieniach wprowadzono szeroko zakrojone programy zapobiegania samobójstwom oraz przyjęto ogólnokrajowe standardy i wytyczne dotyczące zapobiegania samobójstwom w środowisku więziennym.

Do zakładów karnych trafiają ludzie z indywidualnym bagażem doświadczeń i problemów. Często są to ludzie okaleczeni psychicznie w wyniku stykania się z rożnymi formami patologii, uzależnieni od substancji psychotropowych, często także występują u nich zaburzenia osobności i choroby psychiczne. Zmiana sytuacji społecznej powoduje u nich pogłębienie się nieprawidłowości; na niepewność reagują w typowy lub aktualnie jedyny sposób- poprzez agresje, przemoc, bunt, zachowania autoagresywne czy akty samobójcze.

W Zakładzie Karnym w Siedlcach funkcjonariusze wszystkich działów dbają o bezpieczeństwo osób przebywających w izolacji. Realizowane są różnego rodzaju programy, które mają na celu skuteczną readaptację skazanych, między innymi programy z zakresu kształtowania umiejętności społecznych i poznawczych.

W dniach 23-30.08.2022r w Zakładzie Karnym w Siedlcach 6 skazanych brało udział w programie z zakresu kształtowania umiejętności społecznych i poznawczych „Po drugiej stronie lustra” w ramach profilaktyki presuicydalnej I rzędu. Zajęcia prowadzone były przez autorki programu st.szer. Grabowską Monikę- młodszy wychowawca działu penitencjarnego oraz szer. Joannę Skaruz- młodszy psycholog działu penitencjarnego. Na podstawie dostępnej literatury wyodrębniły one kilka obszarów pracy ze skazanymi. Założyły, iż zwiększenie samoświadomości i poszerzenie umiejętności m.in. w zakresie komunikacji, radzenia sobie ze stresem, umiejętności poszukiwania i budowania sieci wsparcia, zaradności i umiejętności poszukiwania konstruktywnych sposobów rozwiązywania sytuacji trudnych, budowania świadomości własnych zasobów i poczucia wartości, może przynieść korzystną zmianę w funkcjonowaniu osadzonych.

Była to już kolejna edycja tego programu i na pewno nie ostatnia. nadmienic należy, ze w/w program zostal w tym roku zgłosozny do V Ogólnopolskiego Konkursu na Program Resocjalizacji Sprzyjajacy Readaptacji Spolecznej Osób Pozbawionych Wolności o nagrodę Dyrektora Generalnego Słuzby Więziennej. 

 

Tekst: st.szer. Grabowska Monika

Zdjęcia: st.szer. Grabowska Monika, szer. skaruz Joanna

Grafika: Ministerstwo Zdrowia

 

 

Generuj pdf
Znajdź nas również na
Serwis Służby Więziennej