Tolerancja za murami siedleckiego więzienia
Porozumienie ma na celu realizację działań sprzyjających skutecznej resocjalizacji, zwłaszcza działań resocjalizacyjnych, kulturalno-oświatowych oraz zajęć kształtujących prospołeczne postawy.
Program „Tolerancja” odwołuje się bezpośrednio do podstaw edukacji międzykulturowej rozumianej jako przekazywanie wiedzy o różnorodnych grupach etnicznych i ich kulturach, czy też systemach wierzeń, żyjących na określonym terytorium oraz podkreślanie korzyści ze zjawiska przenikania się kultur. Ideą i celem tak rozumianej edukacji międzykulturowej nie jest niwelowanie różnic między przedstawicielami poszczególnych grup etnicznych bądź wyznań lub sam suchy przekaz wiedzy na temat różnic kulturowych dzielących te grupy. W zamyśle ten przekaz wiedzy ma dać człowiekowi umiejętność koegzystowania w społeczności, na którą składają się przedstawiciele różnych kultur, różnych narodowości, różnych wyznań. Te różnice zaś nie dzielą, antagonizują członków społeczności a ubogacają ich.
Program, który będzie realizowany w siedleckiej jednostce powstał na bazie Programu wyróżnionego w III edycji konkursu Dyrektora Generalnego Służby Więziennej na najlepszy program resocjalizacji skazanych w roku 2015 autorstwa por. Pawła Twaroga z Aresztu Śledczego w Krakowie Podgórzu.
Głównym celem programu jest kształtowanie tolerancji skazanych biorących w nim udział.
Ponadto realizacja programu ma służyć:
• przekazaniu wiedzy na temat kultury i zróżnicowania kulturowego w Polsce,
• kształtowaniu u skazanych empatii,
• uwrażliwieniu na potrzeby osób z niepełnosprawnościami i zaburzeniami psychicznymi,
• przeciwdziałanu zachowaniom przestępczym skazanych deklarujących udział w podkulturze przestępczej.
Jedną z metod będą działania arteterapeutyczne, podczas których skazani będą mieli niepowtarzalną okazję ozdobić własnoręcznie samochód w regionalne wzory we współpracy z Panią Moniką Wojciechowską, prezes Stowarzyszenia Wspólnota ARCHE. W arteterapii może uczestniczyć każdy. Pomimo, że artetarapia to twórczość, wcale nie trzeba być uzdolnionym, ani posiadać konkretnych umiejętności. Arteterapia nie służy wyszukiwaniu talentów, ani nie ma niczego wspólnego z ocenianiem konkretnych przejawów twórczości. Dla osób poddających się arteterapii rysunek, malarstwo, lub rzeźba stają się bramą do świata wewnętrznego – świata uczuć i emocji, który często jest dla pacjentów zamknięty lub bardzo ciężko dotrzeć do niego przy pomocy innych metod.
Opracownie i zdjęcia: kpt. Marta Kuźma