Dzień Dziecka
Spotkanie dzięki staraniom wychowawców zostało zorganizowane przy współpracy ze Stowarzyszeniem Sportu i Gier Planszowych "Osada", przedstawiciele stowarzyszenia wzięli czynny udział w programie, aktywizując najmłodszych oraz ich rodziny rozdając różnego rodzaju gry i wspólnie z nimi w nie grając. Natomiast osadzeni w ramach prezentu dla najbliższych przygotowali puzzle z własnym wizerunkiem, które podarowali swoim rodzinom.
Pobyt w zakładzie karnym, szczególnie długoterminowy, może w znacznym stopniu osłabić relacje osadzonego z rodziną poprzez ograniczenie fizycznej obecności w środowisku rodzinnym i zmianę formy kontaktu z najbliższymi. Aby temu przeciwdziałać, realizowany jest szereg oddziaływań penitencjarnych, których celem jest pomoc w podtrzymywaniu lub odbudowaniu relacji z najbliższymi. Jednym z nich są programy resocjalizacji sprzyjające readaptacji w zakresie integracji rodzin.
Dodatkowe widzenie z bliskimi wynikające z programu odbywa się poza przysługującymi każdemu osadzonemu godzinami w miesiącu. Atmosfera im towarzysząca również odbiega od tej, która panuje podczas tradycyjnych widzeń. Utrzymywanie poprawnej więzi społecznej skazanych z ich rodzinami ma istotne znaczenie dla poprawnego przebiegu procesu resocjalizacji penitencjarnej i jej końcowego efektu. Wysiłek administracji więziennej, głównie wychowawców i psychologów nad utrzymaniem poprawności stosunków rodzinnych zwykle jest tym większy, im dłuższy jest pobyt w więzieniu. Istnienie więzi rodzinnej, szczególnie jej wyraźne odczuwanie przez skazanych, motywuje ich do jakiegoś pozytywnego działania. Dobra więź rodzinna pozwala na utrzymywanie dobrych stosunków z najbliższymi, na planowanie pozytywnych strategii życiowych po wyjściu, na odbudowanie swojego życia „na wolności”.
Więź rodzinna nieco inaczej odczuwana jest przez kobiety (kwestia troski o dzieci, obawa przed porzuceniem przez partnerów życiowych itp.) i inaczej przez mężczyzn. Jednak w odniesieniu do obu kategorii skazanych odgrywa istotną rolę w procesie ich resocjalizacji i readaptacji społecznej, zapobiega stygmatyzacji.
Pobyt w warunkach izolacji penitencjarnej nie wpływa korzystnie na relacje osadzonego z dzieckiem, często je osłabiając. Uwięzienie członka rodziny pociąga za sobą negatywne skutki nie tylko dla funkcjonowania osoby, którą to spotkało, ale także dla całego systemu rodzinnego. Tym bardziej ważnym jest aby kłaść nacisk na odbudowę silnych więzi rodzinnych co znacznie ułatwia przetrwanie okresu izolacji więziennej i jest gwarantem skuteczności procesu powrotu do społeczeństwa.
Opracował:
ppor. Tomasz Liszka
Zdjęcia: szer. Patrycja Sas-Bielat