Więzienie – stracony czas
Głównym celem projektu są działania prewencyjne: ograniczenie przestępczości nieletnich poprzez wskazanie młodym ludziom konsekwencji wyborów życiowych, które niekiedy mogą skończyć się złamaniem prawa, popadaniem w uzależnienia i w rezultacie realną groźbą długoletniego więzienia.
Film jest wspólnym dziełem Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Warszawie oraz Mazowieckiej Komendy Wojewódzkiej Policji z siedzibą w Radomiu. W filmie - na przykładzie trzech młodych ludzi: Wojciecha, Marcina i Adama - pokazano konsekwencje wyborów życiowych, które mogą skończyć się złamaniem prawa i w rezultacie długoletnim więzieniem.
Wojciech skazany został na 10 lat pozbawienia wolności m.in. za pobicie ze skutkiem śmiertelnym - nożem zaatakował swojego rówieśnika, który wcześniej w pubie przez pomyłkę sięgnął po jego butelkę z piwem. Marcin także został skazany na 10 lat więzienia ponieważ pod wpływem alkoholu i środków odurzających prowadził samochód i spowodował wypadek. W wypadku tym zginęły dziewczyny, które poznał na dyskotece i postanowił podwieźć do domu.
Najkrótszy wyrok - 8 lat pozbawienia wolności otrzymał Adam, bliski kolega Wojciecha, który razem z nim kradł, napadał na innych oraz brał udział w ustawianych bójkach pseudokibiców. Codzienność życia w celi pokazana jest właśnie na jego przykładzie. Adam jest ofiarą fali w więzieniu, listownie zrywa z nim dziewczyna, matka płacze podczas widzenia. Monotonny rytm jego dnia wyznaczają tylko apele, posiłki, spacery i zamiatanie celi małą szczoteczką.
Od 2012 r. Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w Warszawie wspólnie z policją we współpracy ze środowiskiem lokalnym (urzędami miast i dzielnic, starostwami, szkołami ponadpodstawowymi) realizuje ww. projekt. Do końca 2017 roku w projekcie udział wzięło ponad 60 tys. uczniów.
Założenia:
Część I: Droga donikąd
Ukazane w aspekcie awersyjnym:
- przemoc
- kradzieże
- narkotyki
- alkohol / alkoholizm
oraz związane z nimi zjawiska społeczne, przedstawione jako równia pochyła, po której jednostka stacza się na margines społeczeństwa.
Część II: Co za kratami
Zasadniczym tematem będzie przedstawienie więzienia jako wynik najgorszego z możliwych wyborów życiowych:
- więzienie jako strata czasu, „przerwa w życiorysie”
- więzienie jako miejsce, gdzie więzi rodzinne ulegają osłabieniu
- więzienie jako brak swobody, wolności
- więzienie jako stan ciągłej deprywacji (te same, powtarzalne bodźce, brak zróżnicowania, kolorytu, radości życia)
- wszechobecna tęsknota za wolnością i wszystkim, co z nią związane
- duża szansa na to, że wystąpią trudności w przystosowaniu do życia w społeczeństwie po opuszczeniu więzienia
Narzędzia:
- Film prewencyjny
- Prelekcje funkcjonariuszy Policji i Służby Więziennej